Bir Arada Yaşarız Eğitim ve Toplumsal Araştırma Vakfı (BAYETAV) tarafından hazırlanan İzmir Barometresi Şubat Ayı Raporu, İzmir’deki yoksulluk durumuna dair çarpıcı veriler sunuyor. Rapor, İzmirlilerin gelir beklentilerinden geçim deneyimlerine, ekonomik zorluklarla baş etmeye yönelik yollarından dayanışma pratiklerine kadar geniş bir yelpazede detaylar içermektedir. Bu araştırmanın, izmirli vatandaşların hayatlarını daha iyi anlamaya yardımcı olduğu görülüyor.
Stres, Kaygı ve Öfke
Rapor, İzmirlilerin ekonomik durumlarına bağlı olarak en sık hissettikleri duyguların stres, kaygı ve öfke olduğunu ortaya koyuyor. Son üç ay içerisinde gıdaya erişim endişesi yaşayanların oranı yüzde 30’un üzerinde. Kiracılar arasında stres, öfke ve güçsüzlük duyguları daha yoğun hissedilirken, ev sahipleri ise kendilerini daha mutlu ve umutlu hissediyorlar. Aylık hane geliri beklentileri sorulduğunda, katılımcıların yaklaşık %75’inin geliri için beklentilerinin 33 bin TL ile 111 bin TL arasında olduğu görülmektedir. Yılda bir kez tatile gitmek, öngörülemeyen bir masrafı karşılamak veya eski mobilyalarını değiştirmek, katılımcıların %60’ından fazlası için erişilebilir bir durum değil.
İhtiyaçtan Tasarruf
Isınma sorunuyla karşı karşıya olan her 10 kişiden 4’ü var. Katılımcıların yarısından fazlası ise nitelikli beslenme konusunda zorluk yaşıyor. Son üç ay içinde mutfak harcamalarından tasarruf etmek zorunda kalan katılımcıların oranı %40, dışarıda sosyalleşme veya çeşitli kültürel etkinliklere katılma konusunda harcama yapamayanların oranı ise %50 civarında. Sağlık harcamalarından tasarruf edenlerin oranı her 10 katılımcıdan 3’ü iken, eğitim masraflarından kesinti yapanların oranı da her 4 kişiden biri. Genel olarak İzmir’deki bireylerin %78,7’si en az bir temel ihtiyacından tasarruf etmek zorunda kalıyor; buna karşın her 10 kişiden yalnızca 1’i geçimlerine destek alabiliyor.
Başarısız Politikalar
Araştırma ayrıca İzmirlilerin yoksulluğa dair algılarına da ışık tutuyor. Her 10 katılımcıdan 7’si yoksulluğun sebebinin “başarısız devlet politikaları” olduğunu düşünmekte, toplumdaki adaletsizliklere dair duyarlı olduklarını belirtiyor. Yoksulluğun bireysel başarısızlıktan kaynaklandığı fikrini desteklemeyen katılımcıların oranı ise %50’nin üzerinde. Çocuk sahibi olmayanların sosyal hayata katılımının, refahın bir göstergesi olarak algılandığı oran, çocuk sahibi katılımcılara göre daha yüksek.
Farklı Yoksulluk Halleri
Araştırma, odak grup görüşmeleriyle gençler, kadınlar ve sosyal yardım alan çok az gelire sahip bireylerin yoksulluk halleri hakkında kapsamlı bilgiler sağlıyor. 60 yaş üstü katılımcıların en çok dile getirdiği duygular utanç ve “çocuklara yük olma” hissi. Gençlerin yoksulluk deneyiminde öne çıkan duygular ise “mahcubiyet” olarak belirleniyor. Aile ve sosyal çevreye karşı duyulan bu his, gençlerin ekonomik sıkıntı yaşadıklarında destek istemelerini engelliyor. Kadınlar ise hizmet sektöründe güvende hissedecekleri iş fırsatlarının yetersizliğinden şikayet ediyor. İzmir, kadınlar için özgürce yaşanabilen ancak ekonomik fırsatların sınırlı olduğu bir şehir olarak tanımlanıyor.
Özgür ama Yoksul Şehir
Sonuç olarak, BAYETAV
